universiteit en inburgeren

Hoi!!

De laatste blog is al een tijdje terug. Dit komt doordat we het aardig druk hebben gehad. 

Onze universiteit is 28-2 gestart. Tijdens de introductie was er een kort moment van paniek: mensen hadden het over college in het Portugees?? We hadden veel horrorverhalen gehoord van mensen die er hier achter kwamen dat al hun lessen in het Portugees waren. Ondertussen zijn de eerste colleges achter de rug en kunnen we met zekerheid zeggen: onze colleges zijn in het Engels. Binnen dit Engelse programma komen 6 onderdelen aan bod: “society, culture and education”, “pedagogy and didactics”, “arts”, “math”, “plurilingual intercultural education” en “environment and sustainable development”. Het één interessanter dan het ander. Het hielp daarbij niet dat we allebei erg ziek waren. We moesten ons door de colleges heen slepen, want thuisblijven was geen optie voor de eerste week. De lesuren hier zijn langer dan we gewend zijn (2 tot 4 uur). Gelukkig voelen we ons nu weer fit waardoor dit veel beter te verdragen is. 

We zitten in een klas met 18 meiden uit zes verschillende landen: Oostenrijk, Slovenië, Slowakije, Servië, Portugal en Nederland. Het is leuk om ook Portugese studenten te ontmoeten. Zij kennen hier de weg. Afgelopen zaterdag zijn we met Sonja en Marija (Servië) de stad in geweest. Verder hebben we onze mede studenten alleen nog binnen de muren van de universiteit gezien. Dat gaat vast nog veranderen. 

Ons eerste bezoek vanuit huis is een feit. 23-2 kwamen Sophie en Thijme naar Porto gevlogen om mij (Cato) te bezoeken. Heerlijk, bezoek van thuis. Ook al waren we er zelf pas net. Samen hebben we weer nieuwe plekjes en activiteiten in de stad ontdekt. Carnaval vieren was een hoogtepunt. 

Ondertussen zijn we ook naar Braga geweest, een stad met prachtige kerken en een gezellig centrum. Zondag waren we voor het eerst op het strand om de hoge golven en zonsondergang te bekijken. Daarvan krijg ik nog meer zin in de zomer! 

Ondertussen doen we hard ons best om de taal eigen te maken, al moet ik eerlijk zeggen: verder dan “olá”, “obrigada” en “tchau” komen we nog niet. Ook in de Portugese keuken zijn we nog niet helemaal thuis. Ik vergiste me door een Pastel de nata een Frank Sinatra te noemen, toen ik om een vegetarische hotdog vroeg kreeg ik een broodje met alleen sla en saus, bij het horen van Francesinha wordt Machteld weer misselijk en we hebben nog geen visje op ons bord gehad. Wel eten we wekelijks het beroemde Nederlandse AVG’tje met een vieze vleesvervanger. 

Liefs